دلنوشته با برگردان انگلیسی

خدایا !

سپاس از نور و زندگی!

ای آفریدگار گرانقدر! من سپاسگزارم که مانند دیگر مخلوقات تو، شایسته ی آفرینش بودم و به لطف و موهبت فراوان تو، رشد کرده، نطق کرده، دیده گشوده و هستی خود را درک کرده ام!                                               

آفریدگارا!

هرچه سپاس گذاری کنم، باز هم کم است. زندگی را دوست دارم. چون اگر لایقش نبودم، هرگز آفریده نمی شدم. اگر لایق، خندیدن، گریه کردن، بخشیدن و بخشیده شدن نبودم، هرگز آفریده نمی شدم. اگر لایق دم و باز دم نبودم، هرگز آفریده نمی شدم و اگر لایق قدم زدن و لذت بردن در جنگل های بی نظیر تو نبودم، هرگز به سوی آن کشیده نمی شدم.                 

پس این وظیفه ی من است که از هستی و روح و انرژی خود لذت ببرم و هر آن چیز لیاقت من است را به دست آورم و تا عمر دارم از رحمات تو در این جهان استفاده کنم!    

!God

!Thank you for light and life

!Great god

Thank you for my creation like the other created and it was your blessing for my growing, speaking, opening eyes and understanding

I know it is so few whatever I thank

I love the life! Because if I didn’t deserve for it, I had never been created! If I didn’t deserve for laughing, crying, forgiving and be forgived, I had never been created. If I didn’t deserve for inhale and exhale, I had never been created and if I didn’t deserve for walking and enjoying in your unique jungles, I had never been fascinated by them

So it is my duty to enjoy of my life, soul and energy and earn whatever is mydeserving and use your mercy until I survive

 

The end

کتاب ( داستان جاوید)

درود بی پایان! کتاب داستان جاوید از آثار برگزیده ی ایران زمین است. از خواندن آن لذت می برید! کتاب 406 صفحه ای در حدود 150 صفحه خلاصه شده است! موفق باشید!

نویسنده : اسماعیل فصیح

خلاصه نویسی: آذر جهانی

ژانر: درام – تراژدی

مکان : تهران

زمان : اوج فساد حکومت قاجاریه ( احمد شاه )

پردازش: این داستان واقعیت دارد.

تعداد صفحات کتاب اصلی : 406 صفحه

شخصیت های اصلی کتاب: جاوید – شازده کمال الدین ملک آرا – ثریا – دکتر منوچهرخان نزهت الدوله – لیلا                                                                                   

شخصیت های فرعی کتاب: موبد بهرام – غلومعلی – ننه احمد - میرزا اصغرخان مباشر – ابوتراب کالسکه چی – میرزا مُشیرخان نزهت الدوله – هما – فروغ زمان – میرزا هوشنگ خان – مش خداداد کالسکه چی - فیروز آقا – سَروَر خانم – افسانه – پوران – تاجماه خانوم – بی بی گوهرتاج – کربلایی هاشم – رقیه بَگُم – فاطمه بگم                                                                                                                                 

خلاصه ی داستان: بر خلاف کتاب سووشون که نمادین بود ( پروژه ی قبلی )، داستان جاوید برگرفته از یک تراژدیِ واقعی است که برای یک پسرِ پاک زردشتی، با ایمانی کاملا خالص و ذاتی مبرا از بدی به وجود می آید و مورد آزار و اذیت مسلمان نماهای پست اهریمن صفت قرار می گیرد. هسته ی این کتاب مربوط به اواخر حکومت قاجاریه و سپس آغاز قدرت ورزی های رضاخان است. ولی مفهوم این کتاب پیروزی نیکی بر پلیدی است. انتهای داستان متوجه می شوید که سرانجام هر ایمان قوی، شکیبایی و عاقبت دیوصفتی، رنجی فراموش نشدنی است. این داستان شما را به صبر و بردباری در زندگی دعوت می کند. اگر روزگاری احساس کردید که از زندگی خسته شده اید یا مصیبت های وارده بر شما، غایت بدبختی های جهان است، (جاوید پاک نهاد) را یاد کنید و ایمان او را در وجود خود پرورش دهید. همچنین به خاطر داشته باشیم که دین، راه و روش نیک انسان ها است؛ نه سبب افتخار و عزت و اعتبار! هیچ دینی بر دیگری برتری ندارد!

نقد شخصیت شناسی داستان جاوید

داستان جاوید (فصل اول)

داستان جاوید (فصل دوم)

داستان جاوید (فصل سوم)

داستان جاوید (فصل چهارم)

دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا!!!!

 دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا ر   دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا 

 کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز            باشد که بازبینیم دیدار آشنا را

 ده روزه مهر گردون افسانه است و افسون         نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا

 در حلقه گل و مل خوش خواند دوش بلبل     هات الصبوح هبوا یا ایها السکارا

 ای صاحب کرامت شکرانه سلامت           روزی تفقدی کن درویش بی‌نوا را

 آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است     با دوستان مروت با دشمنان مدارا

 در کوی نیک نامی ما را گذر ندادند          گر تو نمی‌پسندی تغییر کن قضا را

 آن تلخ وش که صوفی ام الخبائثش خواند        اشهی لنا و احلی من قبله العذارا

 هنگام تنگدستی در عیش کوش و مستی    کاین کیمیای هستی قارون کند گدا را

 سرکش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد     دلبر که در کف او موم است سنگ خارا

 آیینه سکندر جام می است بنگر           تا بر تو عرضه دارد احوال ملک دارا

 خوبان پارسی گو بخشندگان عمرن             ساقی بده بشارت رندان پارسا را

 حافظ به خود نپوشید این خرقه می آلود       ای شیخ پاکدامن معذور دار ما را

  پروانه شدن باید!!!!!!!!!!!

  در شهر چراغی بود، گویی همه در خواب اند

   این معرکه اندیشان، بی سایه و مهتاب اند.....

   تا چند در این پیله، 

   در تار تنیدن ها؟؟؟؟؟

   پروانه شدن باید، پروانه شدن باید....

   تا اوج پریدن ها ......

هنرمند ناشناس

دلی دارم خریداری ندارد



دلی دارم هیچ کس را ندارد



 دلی دارم خیلی شدتنگ



هی میزند به بخت خود سنگ
 

ابوالفضل یزدانی

در نمازم!!!

بیتی ناب از خواجه حافظ شیرازی!!!!!

در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد!

حالتی رفت که مهراب به فریاد آمد!

بگذار تا بگریم!!!!!!!!

سعدی شیرین سخن، یکی از برگزیده شاعران ایران زمین است. غزل بگذار تا بگریم از زیباترین و ناب ترین غزل های اوست. بی شک از خواندن آن لذت می برید: 

 

دل ندارد طاقتی
در این روزگاربی ملایمتی
نداردچو عشقی درسر
میروم به جایی
که شاید کم شود از این درد
اشک هایی که روزانه می بارند
چشم هایی که دیگر طاقت ندارند
ولی باز هم ببار ای چشمان من
نمیاید کسی به کمک من
ببار چشمان من
ببار
ببار


ابوالفضل یزدانی